poniedziałek, 30 maja 2016

Nauczyciel

Hej :) Niedawno miałam okazję znaleźć się w niecodziennej sytuacji. Spędziłam dzień tak jak nauczyciel. Pojechałam do pracy razem z moją ciocią, która jest wychowawcą i nauczycielem w-f. Było to dość dziwne uczucie, ponieważ spędziłam dzień w zespole szkół ponadgimnazjalnych i uczniowie byli ode mnie starsi.

Jak to jest pracować z młodzieżą?
 Czasem fajnie, ale są dni kiedy jest okropnie. Mówi się, że wuefista nie robi nic szczególnego. Pozory mylą. Musze przyznać, że i oni mają tyle samo na głowie co Pani z matematyki czy z języka polskiego. Oni organizują wyjazdy na mecze, zawody sportowe, muszą zadbać o bezpieczeństwo i pełnić dyżury na przerwach, a co najgorsze odpowiadać na setki beznadziejnych pytań na każdej lekcji. Nie wiem czy miałabym tyle cierpliwości, aby każdej klasie z osobna tłumaczyć, że muszą się przebrać, że muszą zmienić buty na halę. Przez cały dzień to właśnie robiła moja ciocia. Zapamiętałam sobie parę pytań, których raczej już nigdy nie zadam:
1. Co dzisiaj robimy?
2. Wyjdziemy na spacer?
3. Po co mam związać włosy?
4. Dlaczego na tej sali jest tak brudno?
5. Dlaczego nie mogę korzystać z telefonu? W końcu nie ćwiczę.
6. Dlaczego dzisiaj nie mamy w-f na hali?

Na zdjęciu: Weronika i Daria
Teraz dopiero rozumiem jakie to denerwujące. Bezsensu jest odpowiadanie na powyższe pytania, ponieważ uczniowie i tak tego nie zrozumieją. Nauczyciel nie powinien wychodzić na lekcji na spacerki. To nie od niego zależy czy na sali jest brudno. Nie on wymyślał zakazy używania telefonu. Ja sama do tej pory ich krytykowałam, jednak dopiero kiedy zobaczyłam jak ciężko jest pracować w szkole, zrozumiałam, że raczej nigdy nie będę nauczycielką. Pewnie wiele osób myśli, że wuefiści nie muszą sprawdzać kartkówek, sprawdzianów, ale nawet nie wiecie ile czasu poświęcają na zorganizowanie zawodów. W tym dniu są odpowiedzialni za wszystko. Za bezpieczeństwo nie tylko uczniów danej szkoły, ale również zawodników z innych drużyn. Muszą zwracać uwagę na to czy ktoś czegoś nie niszczy. Następnie nauczyciel musi napisać protokół z zawodów, a jeszcze wcześniej postarać się o puchary dla zwycięzców. Nam tylko się wydaję, że to jest proste, jednak kiedy sami musielibyśmy zorganizować to wszystko nie dalibyśmy rady. Nawet im, nie zawsze się to udaję.Praca nauczyciela, nie jest wcale taka łatwa. 
Na zdjęciu: Daria
Teraz już wiem, że nauczyciel musi być cierpliwy, spokojny. Na pewno nie jest to zawód dla mnie. 

~Kinga.

środa, 11 maja 2016

Liebster Blog Award

Hej :) Zostałam nominowana do Liebster Blog Award. Jest to możliwość poznania blogów, które nie są jeszcze tak znane. Nominowane są osoby, które przykładają się do prowadzenia bloga. Polega to na tym, że najpierw ty odpowiadasz na 11 pytań zadanych przez bloga, od którego otrzymano nagrodę. Później ty nominujesz osoby i zadajesz im pytania. Jest tylko jedna, prosta zasada: Nie możesz nominować bloga, który nominował Ciebie. :)
Ja nominację otrzymałam od tego bloga, dzięki ;)

1. Dlaczego postanowiłaś pisać bloga?
Do pisania bloga zachęciła mnie koleżanka. To właśnie dzięki niej zaczęła się moja przygoda. Zainspirowała mnie. Chciałam założyć bloga już wcześnie, ale bałam się. Monika doradziła i mi pomogła.

2. Czy cierpisz czasami na "niemoc twórczą" i jak ją zwalczasz?
Oczywiście.Są takie momenty. Chyba każdemu czasami zdarzają się takie dni. Staram się wtedy pomyśleć o czymś na spokojnie. Poczytam. Kiedy wszystko sobie uporządkuje, pisanie przychodzi samo. Czy można to nazwać sposobem? Sama nie wiem. Jeśli mam zły dzień to po prostu nie piszę. A zabieram się do tego, kiedy czuję się na siłach.

Na zdjęciu: Nina.
3. Kto jest Twoim autorytetem i za co go cenisz?
Myślę, że jest to mój tata. To on od najmłodszych lat pomagał mi, uczył i do tej pory tłumaczy co jest w życiu dobre. Nie robi tego na siłę. Po prostu wypowiada swoje zdanie na dany temat, ale daje mi możliwość podjęcia innej decyzji. Kieruję mnie na właściwą drogę, ale wie, że tylko ode mnie zależy co wybiorę. Jednak jego zdanie jest dla mnie najważniejsze i wiem, że wszystko co robi jest dla mojego dobra.

4. Co chciałabyś w sobie zmienić?
Czasem chciałabym zmienić dosłownie wszystko. Wydaję mi się, że jestem beznadziejna. Kiedy pomyśle o innych ludziach, to wydaję mi się, że ze mną nie jest tak źle. Chciałabym nie być tak uparta, zawzięta i znać granicę ( jeśli chodzi o szacunek, np. do nauczycieli). Staram się zmienić na lepsze, ale to wcale nie jest takie proste. 


5. Czy masz już plany na przyszłość?
Jeszcze sama nic nie wiem. Moje plany zmienią się pewnie jeszcze tysiąc razy, więc nie mam nad czym się zastanawiać. Wyznaczyłam sobie kilka celów i mam nadzieję, że uda mi się je zrealizować. Jednym planem na najbliższą przyszłość jest liceum. Jest to w miarę realny cel. Jeszcze nie mam pojęcia jaki język powinnam zdawać na egzaminach gimnazjalnych, a mam myśleć o tym co będzie za 5 lat? Czasu jest mało, ale jest go jeszcze na tyle dużo, aby nad tym pomyśleć.


6. Jacy ludzie Cię denerwują?
Denerwują mnie ludzie, którzy nie rozumieją swoich błędów, albo Ci, którym próbujesz coś doradzić, ale oni pytają Cię o to tylko dla zasady. Następnego dnia nie pamiętając nic z waszej rozmowy. Po co się tak męczyć? Starać? Myślę, że tacy ludzie sami szukają sobie problemu i chcą być nieszczęśliwi, po to by być w centrum zainteresowania. Bardzo mnie to denerwuję i już nie raz spotkałam się z takim zachowaniem. 


7. Jakie masz plany na wakacje?
Pierwsze dwa tygodnie będę na koloniach. Jadę do Hiszpanii i nocuje również w Londynie i Wenecji. Kiedy wrócę posiedzę trochę w domu. Następnie wybieram się z tatą nad jezioro na 3 tygodnie, ale w między czasie chciałabym pojechać na koncert zespołu Coma w Działoszynie i jak co roku odwiedzić Opole. Pewnie w wakacje i tak mi coś wypadnie. Cieszę się z tego, ponieważ nie lubię siedzieć w domu.


8. Jakie cechy charakteru najbardziej cenisz u ludzi?
Wydaję mi się, że każda cecha charakteru jest w danej sytuacji dobra i potrzebna. Jednak najbardziej cenie szczerość i odwagę. Wolę znać najgorszą prawdę, niż żyć w przekonaniu, że wszystko jest dobrze. Osoby, które nas okłamują nie mają odwagi. Dlaczego są tacy ludzie? Czasem to nie ich wina, nie wiedzą, że postępują źle.
Modelka: Nina.
9. Czy jesteś osobą tolerancyjną?

Myślę, że tak. Nie przeszkadza mi to, że ktoś ma inne poglądy czy słucha innej muzyki. To nie jest problem. Każdy przez to jest wyjątkowy.

10. Gdybyś wiedziała, że dzisiaj jest koniec świata jakbyś go spędziła?
Nie zastanawiam się nad tym. Nawet nie chcę myśleć o takim dniu. Nie wiem co bym zrobiła. Mam nadzieję, że nigdy nie będę miała tego problemu i nie będę musiała dokonywać nieludzkich wyborów. 


11. Czy masz jakąś pasję lub hobby?
Oczywiście. Gram na gitarze oraz w siatkówkę, śpiewam, jestem członkiem koła teatralnego i piszę artykuły do gazetki szkolnej. Sprawia mi to dużą przyjemność, choć nie ukrywam, że czasem nie mam chwili na odpoczynek.

Następne nominacje trafiają do:
Na zdjęciu: Nina.
Pytania dla Was:
1. Jaka jest Twoja ulubiona liczba i dlaczego?
2. Jak długo prowadzisz bloga? Czy czasem masz już dość?
3. Czy myślisz, że jesteś dobrym człowiekiem? Szanujesz innych?
4. Czy masz przyjaciela, któremu możesz powiedzieć o wszystkim i wiesz, że Cię nie zawiedzie?
5. Czy w Twojej przeszłości jest coś do czego nigdy nie wrócisz? Co to jest?
6. Czy do szczęścia potrzebna jest Ci rodzina, przyjaciele? Czy jesteś raczej typem samotnika?
7. Lubisz robić zdjęcia i dokumentować ważne wydarzenia ze swojego życia? Może wstawić tutaj parę z nich?
8. Czy jesteś z siebie zadowolona, czy uważasz, że mogłaś zrobić coś lepiej?
9. Co jest dla Ciebie ważniejsze: drogie ubrania czy charakter człowieka?
10. Co myślisz o osobach wywyższających się?
11. Lubisz poznawać nowe osoby? Dlaczego?

Powodzenia! :)
~Kinga.